ΤΟ ΓΕΛΑΣΤΟ ΠΑΙΔΙ

Un año hace más o menos que existe este espacio y hasta ahora no había puesto una de mis canciones preferidas de mi griega favorita: ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ. Toda una figura de la canción griega. Podríamos compararla con María de Mar Bonet, o con Mercedes Sosa, por poner ejemplos de aquí y del otro lado del Océano.

Esta canción fue compuesta por Mikis Theodorakis para la película Z de Costa-Gavras, con la que alcanzó fama internacional. Está basada en una novela de Vassili Vassilikos que trata sobre el asesinato del lider pacifista Grigoris Lambrakis.

Si habéis investigado un poco, el título parece no muy... ¿acertado? Dice en el disco de ella: "canción punzante a pesar de su título...". Claro, se titula El niño risueño...

Aquí podéis cantarla como en un karaoke, aunque la musiquilla sea tipo organillo de feria y, como no, a más revoluciones. ¿Quién se atreve?

Το γελαστό παιδί

Ήταν πρωί τ' Αυγούστου
κοντά στη ροδαυγή
βγήκα να πάρω αγέρα
στην ανθισμένη γή

Βλέπω μια κόρη κλαίει
σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθει
το γελαστό παιδί

Είχεν αντρειά και θάρρος
κι αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα
το γέλιο το γλυκό

Ανάθεμα στη ώρα
κατάρα στη στιγμή
σκοτώσαν οι δικοί
μας το γελαστό παιδί

Ω, να 'ταν σκοτωμένο
στου αρχηγού το πλάϊ
και μόνο από βόλι
Εγγλέζου να 'χε πάει

Κι απ' απεργία πείνας
μεσα στη φυλακή
θα 'ταν τιμή μου που 'χασα
το γελαστό παιδί

Βασιλικιά μου αγάπη
μ' αγάπη θα σε κλαίω
για το ότι έκανες
αιώνια θα το λέω

Γιατί όλους τους εχθρούς μας
θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ' αξέχαστο
το γελαστό παιδί

¿Por qué το si es un niño?